Za chwilę skończę 77 lat. To będzie zwykły dzień, normalny czwartek, jakich w roku bywa 52. Ja będę miał za sobą 4004 czwartki. Ale ten zbliżający się czwartek skłonił mnie do kilku refleksji. Urodziłem się w 1947 roku w Szczecinie. Miasto było w dużej części zburzone, zaopatrzenie w podstawowe produkty było mizerne, matka nie miała pokarmu. Znajomi zdobyli dla nas kozę. Zamieszkała w tzw. loggii, czyli we wnęce budynku […]
Włączyłem telewizor o poranku i w rogu ekranu zobaczyłem czarną wstążeczkę. Pierwsza myśl paniczna, że kiedy zabawiałem się w lokalu pana Romana “Zakąski przekąski” vis a vis pałacu prezydenckiego, a potem spałem pijackim ciężkim snem, ogłoszono żałobę narodową. Kolejna myśl, która pojawiła mi się w skołatanej głowie, była równie absurdalna: żałobę ogłoszono z okazji śmierci Maćka Rybińskiego. Przed dwoma dniami byłem na jego pogrzebie, sam pan prezydent przez umyślnego
Najchętniej wspominamy zdarzenia przyjemne, budujące, o których się dobrze opowiada i które świadczy, że umieliśmy czerpać z życia, co najfajniejsze. Ja chętnie opowiem o swojej największej porażce, którą niechętnie wspominam, bo na myśl o niej czuję ból i wściekłość. Bodaj w roku 2002 zacząłem realizować pomysł stworzenia kontynuacji serialu „Alternatywy 4”. Zacząłem dobrze, bo przedstawiłem go Lwowi Rywinowi, a jemu on się spodobał i zadeklarował chęć zajęcia się produkcją. Podpisaliśmy umowę, ja zabrałem się